Το σουτ μετά από ντρίπλα (off drible shoot)

Σκεφτείτε μια χαρακτηριστική ΄΄εικόνα΄΄ (όπως λέει και ο δάσκαλος Μίσσας!) από έναν αγώνα παιδικού πρωταθλήματος. Ο επιτιθέμενος παίχτης έχει την μπάλα στα χέρια και ενώ κάνει ντρίπλα αποφασίζει να εκτελέσει σουτ αφού βλέπει ότι η απόσταση από τον αμυντικό του το επιτρέπει. Ας υποθέσουμε ότι χάνει το σουτ. Ο προπονητής φωνάζει, πιθανότητα τον κάνει αλλαγή, ενώ οι συμπαίχτες του τον κατηγορούν(στην καλύτερη περίπτωση)ως ατομιστή! Από την άλλη ας σκεφτούμε ορισμένους παίχτες του υψηλότερου ευρωπαϊκού επιπέδου. Jaskevicius, Teodosic, Σπανούλης, Siskauskas, De Colo κ.α. Κοινό χαρακτηριστικό τους; Είναι παίχτες με εξαιρετική ικανότητα εκτέλεσης, έχοντας την μπάλα στα χέρια τους. Στις μέρες μας το επίπεδο του μπάσκετ έχει γίνει πολύ υψηλό, το παιχνίδι έχει γίνει πιο γρήγορο, οι παίχτες είναι πιο αθλητικοί και έχουν καλύτερη τεχνική κατάρτιση και οι άμυνες είναι πολύ πιο πιεστικές και σύνθετες, επομένως οι συνθήκες όσον αφορά την εκτέλεση του σουτ έχουν αλλάξει.Έπίσης στο σύγχρονο μπάσκετ η χρήση του scouting είναι ένα πολύ χρήσιμο όπλο για την άμυνα, οι προπονητές γνωρίζουν εκ των προτέρων τα συστήματα των αντιπάλων, ως εκ τούτου οι επιθετικοί παίχτες με την μπάλα στα χέρια πρέπει από μόνοι τους να βρίσκουν λύσεις πέρα από τα συστήματα. Πόσες ομάδες προπονούνται όμως κάτω από τέτοιες συνθήκες; Μήπως με τα πολλά συστήματα οι προπονητές ξεχνούν να προπονήσουν την κατάσταση 1 on 1 ; Ειδικά στην αναπτυξιακή ηλικία το σουτ μετά από ντρίπλα θα πρέπει να διδάσκεται γιατι οι νεαροί αθλητές θα πρέπει να μάθουν να διαβάζουν την άμυνα και ως εκ τούτου να την τιμωρούν αν τους ''προκαλεί'' να σουτάρουν. Τελικά ομως τι συμβαίνει στο υψηλό επίπεδο; Είναι τα σουτ μετά από ντρίπλα σημαντικά ή μήπως όχι; Μήπως το ασκησιολόγιο όσον αφορά την εκτέλεση σουτ δεν πρέπει να περιορίζεται σε ασκήσεις ανά ζεύγη και σε άλλες ασκήσεις μέσα από τα plays των προπονητών, δίνοντας όμως έμφαση μόνο στην άμεση εκτέλεση από πάσα ή μετά από 1 ντρίπλα; Θέλοντας να δώσω απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα έκανα μια έρευνα στα πλάισια της πτυχιακής μου εργασίας , μελετώντας 40 παιχνίδια διαφορετικού επιπέδου (Α1 Ανδρών, Α1 Γυναικών, Ευρωλίγκας Ανδρών και ΝΒΑ)Τα απότελέσματα ξεπέρασαν τις προσδοκίες μου... Περίπου 40% των σουτ που γίνονται σε όλα τα επίπεδα εκτελούνταν μετά από 1 ή περισσότερες ντρίπλες , με το 30% να αποτελούν τα σουτ μετά από πολλές ντρίπλες!!! Ένα άλλο κομμάτι της έρευνας αποτέλεσε το είδος της επιθετικής συνεργασίας από το οποίο προέρχεται το σουτ. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό είχαν τα σουτ τα οποία δημιουργούσαν οι παίχτες μετά από ντρίπλα (από 1 on 1 και εκτέλεση μετά από pick and roll), σε σχέση με τα υπόλοιπα σουτ (από split, swing, skip, screen, outlet και λοιπές πάσες). Μήπως λοιπόν το σουτ μετά από ντρίπλα θα πρέπει να τεθεί σε νέα βάση όσον αφορά την προπονητική διαδικασία; Μήπως ο ''ατομιστής΄΄ του παιδικού πρωταθλήματος είναι ένα παίδι που απλά διαβάζει την άμυνα και εκτελεί; Όποιος είδε τον ημιτελικό του Euro Cup ,Valencia - Πανελλήνιος καταλαβαίνει τί εννοώ. Η Valencia έβαλε 53 πόντους στο ημίχρονο διαβάζοντας την παθητική άμυνα στα pick του Πανελληνίου και οι παίχτες της έκτελούσαν μετά από ντρίπλα. Δεν βρήκα υλικό από το συγκεκριμένο πάιχνίδι και δεν έχω χρόνο για scouting οπότε αρκεστείτε σε ένα βιντεάκι του Deron Williams. Τα λέμε!!!!