Match up zone 2-3 (Team USA)

Χθες βράδυ βλέποντας το παιχνίδι Ελλάδα- ΗΠΑ μου έκανε εντύπωση η άμυνα ζώνης 2-3 που επέλεξε ο Coach K, δείγμα του γεγονότος ότι η συγκεκριμένη Team USA δείχνει σαν κολλεγιακή ομάδα αλλά με έμπειρότερους παίχτες. Όπως λανθασμένα μετέφερε ο σχολιαστής του παιχνιδιού κ. Συρίγος η Αμερική έπαιξε την άμυνα αυτή μόνο στην τελευταία φάση του φιλικού αγώνα ενάντια στην Ισπανία όπου ο Durant φιλοδώρησε με τάπα τον Rudy Fernandez. Η πραγματικότητα είναι τουλάχιστον σε κάθε άουτ από την τελική γραμμη η Αμερική γυρίζει την άμυνα της από ΜΤΜ σε ζώνη.
Η άμυνα αυτή είναι μια ζώνη 2-3 με ορισμένα match up, όπως ότι τον πάιχτη του high post τον μαρκάρει ο κεντρικός παίχτης της πίσω ζώνης. Δεν είναι πολύ επιθετική άμυνα αλλά έχει μεγάλα πλεονεκτήματα για την Αμερική λόγω των μακρυών άκρων των παιχτών της , οι οποίοι κλέβουν πολλές μπάλες.
Η άμυνα λέγεται ''orange'' λόγω του προπονητή του Syracuse Jim Boeheim ο οποίος είναι βοηθός προπονητή και την χρησιμοποιεί για πολλά χρόνια στους πορτοκαλί του Πανεπιστημίου Syracuse. Για όποιον ενδιαφέρεται κυκλοφορεί DVD με τη διδασκαλία της συγκεκριμένης άμυνας (όπως και πάρα πολλά άλλα DVD) στην ιστοσελίδα www.championshipproductions.com.
Σε ότι αφορά το βίντεο που ανεβάζω είναι από το blog του Piti Hurtado.

Παίζοντας με περιφερειακό στο post

Καλή και δημιουργική μπασκετική χρονιά σε όλους.Ένα θέμα για το οποίο αποφάσισα να γράψω και πιστεύω ότι τα επόμενα χρόνια θα έχει και στην Ελλάδα πολύ μεγάλη περισσότερη χρήση θα έιναι το low post game με περιφερειακό. Όχι πως ανακάλυψα την Αμερική γιατί στο σύγχρονο μπάσκετ όλοι οι παίχτες πρέπει να παίζουν με πρόσωπο και με πλάτη στο καλάθι. Απλά στην Ελλάδα οι περισσότερες ομάδες παίζουν πολύ pick n΄ roll σε πολλές μορφές και δεν δίνουν έμφαση στο inside game . Επίσης παρατηρείται πολύ το φαινόμενο οι ομάδες να παίζουν με 3 περιφερειακούς (off guards) και έτσι η θέση του παλιού ''ελ'', του small forward ΄πρέπει να τεθεί σε μια νέα βάση. Αυτό συμβαίνει γιατί στο αναπτυξιακό επίπεδο όταν υπάρχει κάποιο ψηλό παιδάκι συνήθως οι προπονητές το βάζουν να παίζει με πλάτην αλλά δεν τον βελτιώνουν στην επίθεση με πρόσωπο στο καλάθι και στην περιφερειακή άμυνα και έτσι το όποιο δίλλημα για το αν είναι 3άρι ή 4άρι εξαλλείφεται (γίνεται 4άρι).Οι όποιες εξαιρέσεις (Διαμαντίδης, Περπέρογλου επιβεβαιώνουν τον κανόνα)
Στην Ισπανία, όχι μόνο στην ACB αλλά και στις μικρότερες κατηγορίες οι ομάδες έχουν πάντα στο ΄΄οπλοστάσιό΄΄ τους παίχτες άνω των 2 μέτρων οι οποίοι παίζουν τη θέση του small forward και οι προπονητές προσπαθούν να τους εκμεταλλευτούν καντά στο καλάθι.Η Barcelona (Mickael), η Real (Veliskovic), η Caja (San Emeterio, Eliyahu), η Malaga (Jimenez άλλα και Πρίντεζης στο 3)αλλά και σχεδόν όλες οι ομάδες με σχετικά άγνωστους στην Ελλάδα παίχτες (Claver, Suarez)
Αν και για μένα το πιο σημαντικό στην προπονητική δεν είναι τί σύστηματα θα χρησιμοποιήσουμε (plays) αλλά τον τρόπο που αυτά θα βοηθήσουν τη φιλοσοφία μας και τα πλεονεκτήματα των παιχτών μας, παραθέτω ένα play που χρησιμοποιήθηκε φάτος από τη Real Madrid και μου αρεσε. Το παιχνίδι ξεκινά με διάταξη double high (horns).O play maker χρησιμοποιεί pick από την πλευρά του 4 ό οποίος ανοίγει στο τρίποντο (pop out). Την ίδια στιγμή ο άλλος ψηλός 5, κόβει διαγώνια και ποστάρει. Αν δεν έχει βρεθεί πλεονέκτημα ο play maker πασάρει στο 4 και την ίδια στιγμή ο ψηλός στο post (5)εκτελεί ένα weak side screen για το small forward ο οποίος μπορεί να δεχθεί την μπάλα είτε από το 4, είτε από τον άλλο περιφερειακό (2). Υπάρχουν δεκάδες αντίστοιχα συστήματα από τα οποία ο κάθε προπονητής πρέπει να διαλέγει αυτά που του ταιριάζουν περισσότερο.